إشιά دریکن در سال 1830 در تهران متولد شد و در سال 1907
در ??مان شهر درگذشت. او از سادات پاریزی، یکwell-known
در ??یان اشرافیهای فارسی بود، اما از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده و او بیشتر بر پایه تجربههای زندگی و آفیکاسیونهای مختلفی که در آن زمان رواج بود، به نویسندگی و شعر پرداخته است.
در سالهای اولیه حیات او، دریکن به عنوان یک مجرد و محبوب بانو شناخته میشد. او به شدت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی از این نوع را دربر میگرفت. یکی از آثار مهمش، «لیالی» است ک?
? به عنوان اولین رمان فارسی به حساب میرود و برای اولیڈیکسیونی در بین نویسندگان فارسی شناخته میشود.
بعد از آن، او با انتشار «حجاب» در سال 1880، به یک وقفه عظیم در زندگی ادبیات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز
در ??ورد مسائل اجتماعی و
سی??سی جامعه بود که شامل نقدشґریهای اجتماعی و انتقاد ازهای موجود بود. دریکن همچنین به نویسندگی تعدادی از مقالات
در ??جلات مختلفی در ایران و خارج کشور پرداخته است، که meisten از آنها در زمینه فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در سالهای ?
?خی?? حیات او، دریکن به عنوان یک فیلسوف و اندیشمند شناخته میشد و آثارش در بین روشنفکران و دانشجویان به شدت مورد تحسین قرار میگرفت. او همچنین به عنوان یک وکیل برای رفع برابری اجتماعی و
سی??سی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این ب?
?نو?? ادیب، نه تنها به عنوان یک نویسنده و فیلسوف ممتاز، بلک?
? به عنوان یک قیام در جهان ادب فارسی شناخته میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندیشمندان و علاقهمندان به ادبیات و فلسفه دارد.